Διαλογή της φύσης

Η ανθρωπότητα προσπαθούσε πολύ καιρό να κατανοήσει την ουσία και τη δομή
του φυσικού κόσμου γύρω της, είτε από απλή παρατήρηση ή πειραματική χειραγώγηση. Στην αρχαία Ελλάδα, για παράδειγμα, ο Αριστοτέλης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όλα τα υλικά αποτελούνται από συνδυασμούς από μόνο τέσσερα στοιχεία: αέρα, γη, φωτιά και νερό. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, αλχημιστές προσπάθησαν μάταια να μετατρέψουν συνηθισμένα μέταλλα σε χρυσό.

Στα τέλη του 18ου Αιώνα, χημικοί άρχισαν να συνθέσουν και να
αποσυναρμολόγησουν της χημικές ουσίες για να καθορίζουν τις βασικές
συνιστώσες τους. Στις αρχές του 19ου Αιώνα ο αγγλος χημικός John Dalton
κατέληξε ότι η ύλη αποτελείται από αδιαίρετα "άτομα" (μια έννοια που προτάθηκε αρχικά από τον Έλληνα φιλόσοφο Δημοκρίτειο περίπου 400 π.Χ) βασίζοντας στην παρατήρησης του ότι οι χημικές ουσίες μπορούνε να συνδιαστούν μόνο σε
ορισμένες περιπτώσεις. Ο Dalton συνάγει από την ατομική θεωρία του επίσης μια μέθοδος για τον προσδιορισμό των ατομικών βαρών και εξήγησε ότι κάθε ατομικό είδος θα μπορούσε να διακρίνεται μόνο με βάση το βάρος του. Χημικοί του 19ο Αιώνα, διαπίστωσαν ότι ήταν δυνατόν να κατασκευαστούν η λεγόμενες οργανικές ενώσεις από ανόργανες ενώσεις που μέχρι τότε πίστευαν ότι συνέβη μόνο σε ζωντανούς οργανισμούς.

Ενώ οι χημικοί έχουν ασκήσει έρευνες σχετικά με τη φύση της φύσης, που δημιουργήθηκε από τον εφευρέτη των νέων υλικών στην αντιμετώπιση των
φυσικών ουσιών με διάφορες χημικές ουσίες σε υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις.
Ο Αμερικανός εφευρέτης Charles Goodyear ανακάλυψε το 1839 την τεχνολογία,
την οποία ονομάσε θείωση, για το χειρισμό των ιδιοτήτων του το σφρίγος των δέντρων από καουτσούκ από την επεξεργασία με τη θερμότητα και το θείο. Η διαδικασία μετατρέπει ένα ελαστικό υλικό που χρησιμοποιούσαν κυρίως για να σβήνουν σε ένα στεγνό, σκληρό, ελαστικό υλικό αυτό που θα μπορούσε να κάνει δυνατόν ελαστικά αυτοκινήτου ενδεχόμενος και μια επανάσταση στις μεταφορές. Λιγότερο από 20 χρόνια αργότερα, το 1856 ο Άγγλος χημικός William Henry
Perkin κατασκεύασε άθελά μια πορφυρός χρωστική ουσία ενώ προσπαθούσε να κατασκευάσει το κινίνο φάρμακο της ελονοσίας από ανιλίνη για την παραγωγή ενός παράγωγο από πίσσα. Έτσι, ξεκίνησε έρευνα η οποία οδήγησε σε μια σειρά από
άλλες συνθετικές χρωστικές ουσίες και φαρμακευτικά προϊόντα.

Θεωρητική ερευνητές ήταν εξίσου παραγωγικές και κατέληξαν σε ορισμένα συμπεράσματα που θα θέσει τελικά τα θεμέλια για τη βιομηχανία πολυμερών. Ο Γερμανός χημικός Friedrich Kekulé παρουσίασε το 1858 το βασικό πλαίσιο για την κατανόηση της δομής των οργανικών μορίων από την οποία προκύπτει ότι ένα
άτομο άνθρακα μπορεί να κάνει χημικούς δεσμούς μέχρι και με 4 αλλά άτομα και μπορούν να σχηματίσουν αλυσίδες με αυτόν τον τρόπο - μια ανακάλυψη που έγινε περίπου το ίδιο διάστημα από το σκωτσέζικο χημικό Archibald S. Couper. Jacobus
van t´ Hoff από την Ολλανδία και ο Josef Le Bel από την Γαλλία πρότειναν 1874 ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον ότι η τέσσερις ομολογίες των ατόμων άνθρακα
είναι κατανεμημένες έτσι ώστε να επισημαίνουν τις γωνίες ενός τετραέδρου ή μιας πυραμίδας. Τα άτομα άνθρακα αποτελούν το βασικό πλαίσιο για τα φυσική και
τεχνητή πολυμερή, οι δύο ανακαλύψεις θα παράσχουν τελικά σε τρισδιάστατη
εικόνα της μοριακής δομής των πολυμερών.

19.01.2009

Η πρώτη ύλη, το πολυμερές ΡΕΤ μπορεί να παραχθεί μέσω δύο διαφορετικές συνθετικές πορείες. Το αρχικό υλικό για την πρώτη επιλογή είναι τερεφθαλικό οξύ (engl. Terephthalic Acid)…

-> Επόμενο